Johann Sebastian Bach leerde de ‘grote wijde wereld’ alleen kennen via de muziek – net als zijn kosmopolitische collega en jaargenoot George Frideric Händel. We weten niet hoe Bach in 1731 in Leipzig aan de bladmuziek voor Händels Romeinse cantate Armida abbandonata kwam. Maar hij presenteerde het ongetwijfeld aan bezoekers van het Zimmermann-koffiehuis.
Ongebruikelijk voor Bach veranderde hij vrijwel niets aan de soloscène van de verlaten Armida, die haar pijn uitschreeuwt tegen de vluchtende Ruggiero, toen al bijna een kwart eeuw oud.
15 jaar later was het een heel ander verhaal. Om te passen binnen de Lutherse liturgie, moet het toen al legendarische ‘Stabat Mater’ van Giovanni Battista Pergolesi qua tekst en muziek grondig worden herwerkt. De Thomascantor herwerkte het gevoelige Napolitaanse mariamotet daarom tot een laatbarokke Duitse psalmcantate ‘Tilge, Höchster, meine Sünden’.
Deze productie wordt gerealiseerd met de steun van de Tax Shelter-maatregel van de Belgische Federale Overheid via Flanders Tax Shelter.
