Virtuositeit als muzikale ijdelheid
Als er één ding is dat de muzikale ijdelheid symboliseert, dan is het wel virtuositeit. Snelle loopjes, grote sprongen en andere gratiebiljetten: ze maken indruk en verrukken, maar worden soms ook afgedaan als pure praalzucht. Toch ontstond deze negatieve connotatie pas in de 18e eeuw, toen het concerto, de opera en de bijbehorende divi hun hoogtijdagen beleefden. B’Rock en de mezzosopraan Mary-Ellen Nesi bewijzen dat virtuositeit niet gratuit hoeft te zijn – ook niet in de muziek van Vivaldi. Naast de ingehouden Sinfonia al santo sepolcro horen we twee solomotetten en een aantal concerto’s waarin de violist Dmitry Sinkovsky de kans krijgt te schitteren. Vivaldi wordt begeleid door Geminiani en Caldara, wiens oratorium La Morte d’Abel een portret schildert van de eerste mens die stierf.